Sophia Emmerzael

Iedere keer als ik ga kijken naar huiden voor het creëren van mijn tassen word ik “gepakt” door een overweldigend gevoel: de bijzondere structuren, vormen, tekeningen, kleur: mijn handen jeuken dan om er een bijzondere tas van te maken: talloze ideeën die ontstaan: wat gaat het worden

….. Elk stukje van de huid kan je maar één keer gebruiken: de zo simpel ogende uitdaging ……

Wordt het een ronde tas, vierkante, rechthoekige, punt of een natuurlijke vorm ? Welke structuurkant: glad, suéde of combinatie? Formaat: klein, middel of groot?

Het allerbelangrijkste voor mij is dat het een tas wordt waar de uiteindelijke draagster blij en gelukkig van wordt …. en waar ik eigenlijk zelf geen afstand van wil doen.